31 Ekim 2007 Çarşamba

sende benim gibi

Yalnızlığından sıyrıldığında
Hatırlayacaksın gözlerimin derinliğini
İçinde martılar uçacak sevinçten
Denizlerin maviliğinde
Yosun kokuları duyacaksın
Saçlarıma karışmış...

Hatırlayacaksın beni
Bir meltem esecek uzaklardan
Sanacaksın ki; ben geldim...
Hatıraların ezikliğinde kaybolacaksın
Dudaklarında nağmelerim...
Kalbinde raks eden benim

Beni hatırlayacaksın
Denizde seyre dalan gemilere
Işık olan Zonguldak Fenerinde
Aşk olacağım
Sevgi olacağım
Seni kahreden ömründe
Bulamadığın...
Tamamlanamadığın...

Ve o gün
İşte o gün
Sen gerçekten öleceksin
Maden toprağında vurgun yemiş
Bir maden işçisi gibi
Umutsuz ve çaresiz

Bekleyişlerde olacaksın
Sende bir gün
O deniz fenerinde
Aşka ve sevgiye öleceksin

Tıpkı benim gibi.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Ne güzel bir yazı. Gerçekten bu tür veya makaleler okuma seviyorum. Başkalarının ne söyleyeceklerini görmek için sabırsızlanıyorum.