icim acıyo. ne karanlıktaki tek kalmış yıldız onun gözleri kadar güzel, ne de yastığa kafamı koydğumda yatağım onun göğsü kadar sıcak... içim acıyo, ellerini özledim onun...ellerime kenetlenmiş ellerini özledim... bana sarılışını özledim yanlızlğımı paylaşmasını, hele o beni öpüsü varya... içim titriyo düşündükce.ama nerde simdi elleri;ellerimi tutmasada olur yeniden, gözyaşlarımı silsin yeter...nerde simdi bir tebessümü; yüzüme bakarak sevgiyle gülmesin isterse, isterse tam arkamdan acıyarak gülsün razıyım... bana bağırmasını bile özlemişim be. bi zamanlar ki herşeyim simdi yanlızlığım oldu benim. elimde 2 şey kaldı anı olarak.bi fotoğrafı bi de anahtar, ayrıldğımız gün kırılan odamın anahtarı... tıpkı kalbim gibi anahtarımda kırıldı o gün... neden, nasıl oldu bilmiyorum ama bunlar tek hatıralar.sadece içim acıyo... ona bikez sarılmak için herseyimi verirdim...o kadar çok ihtiyacım var ki ona...icim acıyo..
5 Ocak 2008 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder