alıntı

artık;
kimse seni benim kadar sevmeyecek!
kimse değer vermeyecek sana benim kadar,
ve hiç kimse bakmayacak gözleri’ne ben gibi..
belki;
beni de kimse senin kadar sevmeyecek !
sen gibi dokunmayacak,
olmayacak yanımda sen gibi.
ve silmeyecek gözyaşlarımı, gözyaşlarıyla..

kader ağlarını çoktan ördü.
yaptı yapacağını
ve emretti…..“gideceksin, biteceksin”…
boyun eğdim çaresiz.
keşke aksime;
sen boyun eğmeseydin kadere,
susmasaydın karanlığa.
keşke silmeseydin verdiğim değeri yalan ile
ve keşke değişmeseydin aşkımı ihanetinle..
….sildin…ve…değiştin….
şimdilerde;
akan iki damla gözyaşım,
ve
hayallerimin katilisin..
kalan tek hatıran; gözlerin..

bense;
hayata, gözlerine, katilime inat
yaşıyorum..

artık ihaneti bende öğrendim.
yüreğimi satıyorum ve kendime ihanet ediyorum..
…unutuyorum…
…siliyorum…
…gidiyorum…

Kaybediyorum belki
ama
bitmiyorum…